«Το ανθρώπινο μυαλό βρίσκει ευκολότερο να αλλάξει τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγουμε εντός ενός αποδεκτού πλαισίου παρά να αλλάξει το ίδιο το πλαίσιο». (Kaldor, 1934)
Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι η αλλαγή πλαισίου. Και χρειάζεται μία γενναία αναθεώρηση του πλαισίου τόσο σε διεθνές όσο και σε εγχώριο επίπεδο. Όπως έχω ξανά αναφέρει η Ευρωζώνη, ή τουλάχιστον η αρχική ιδέα της ευρωζώνης, έχει αποτύχει. Και απέτυχε γιατί στηρίχθηκε σε ένα σαθρό μοντέλο ανάπτυξης αδιαφορώντας για την πορεία ενοποίησης των χωρών στο εσωτερικό της. Η κρίση ανάδειξε αυτές τις ατέλειες στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ευρωζώνη σήμερα είναι μία πλήρης νομισματική ένωση αλλά μία ατελής δημοσιονομική ένωση, ένα « νόμισμα δίχως κράτος », και μία τέτοια ένωση δε μπορεί να παραμείνει σταθερή χωρίς ένα μόνιμο μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων. Όσο καθυστερείται η λήψη γενναίων αλλά απαραίτητων αποφάσεων για την πορεία της τόσο βαθαίνει η κρίση και το τέλος ίσως σε λίγο να μοιάζει αναπόφευκτο. Κατά το παρελθόν οι υπεύθυνοι άσκησης οικονομικής πολιτικής έχουν υποπέσει σε σημαντικά λάθη. Άραγε αυτά τα λάθη είναι αρκετά για να συνειδητοποιήσουν την αδήριτη ανάγκη για την αλλαγή του υπάρχοντος πλαισίου πολιτικής ή θα συνεχίσουν να στραγγίζουν δημοσιονομικά την ΕΕ στο όνομα μιας δημοσιονομικής σταθερότητας που ολοένα και απομακρύνεται..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου