Σύμφωνα με τον Keynes, δύο είναι τα πιο σημαντικά προβλήματα της οικονομικής κοινωνίας στην οποία ζούμε:
1. Η αποτυχία της ελεύθερης αγοράς να εξασφαλίσει την πλήρη απασχόληση (ανεργία).
2. Η αυθαίρετη και κοινωνικά άνιση διανομή του πλούτου και των εισοδημάτων.
(Εκτενέστερα σε αυτά θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο )
Όμως στην πραγματικότητα τι είδους οικονομολόγος ήταν? Σ’αυτό ας αφήσουμε τον ίδιο να απαντήσει με μία έκθεση την οποία έγραψε στον δάσκαλό του Alfred Marshall: « The master-economist must possess a rare combination of gifts.. He must be a mathematician, historian, stateman, philosopher – in some degree. He must understand symbols and speak in words. He must study the present in the light of past for the purposes of the future. He must be as aloof and incorruptible as an artist but yet sometimes as near to earth as a politician».
Διαβάζοντας τα ανωτέρω οι περισσότεροι από εσάς θα αναρωτιέστε μα τη σχέση έχουν αυτά με την εικόνα που παρουσιάζει η οικονομική επιστήμη σήμερα.. Η απάντηση απλή.. Καμία! Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα! Τα τελευταία χρόνια η μελέτη των οικονομικών βασίστηκε πάνω στην ικανοποίηση οικονομικών σχέσεων και στόχων, αδιαφορώντας για την ικανοποίηση των ανθρωπίνων αναγκών. Προτεραιότητα της οικονομικής επιστήμης οφείλει να είναι ο άνθρωπος και όχι η ικανοποίηση μαθηματικών μεγεθών και στόχων.
Πιστεύω και ελπίζω ταυτόχρονα ότι η σημερινή κρίση που βιώνουμε θα αποτελέσει το εφαλτήριο ώστε να ξανασκεφτούμε την πορεία που είχαμε τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζοντας τις λανθασμένες πολιτικές που ακολουθήθηκαν· θέτοντας ως στόχο της οικονομικής πολιτικής, τόσο στη χώρας μας όσο και διεθνώς, έναν εναλλακτικό δρόμο ανάπτυξης με επίκεντρο τον άνθρωπο.
Υ.Γ.
Και ένα μικρό σχόλιο του Robert Skidelsky:
«Keynes is not just for the foxhole, but for the emerging world order»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου